“Ulga termoizolacyjna” a fotowoltaika
Od początku 2019 roku obowiązuje nowa ulga dla właścicieli budynków jednorodzinnych, którą mogą odliczyć w zeznaniu PIT już w 2020 roku. Ministerstwo Finansów opublikowało projekt objaśnień podatkowych dotyczących nowych preferencji podatkowych dla tzw. ulgi termomodernizacyjnej.
Z ulgi mogą skorzystać właściciele lub współwłaściciele budynku jednorodzinnego którzy opodatkowują swoje dochody według skali podatkowej lub według jednolitej 19% stawki podatku liniowego, oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Posiadacze budynku bez prawa własności nie mogą odliczyć ulgi.
Ulga termomodernizacyjna dotyczy budynku mieszkalnego jednorodzinnego czyli wolno stojącego lub w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej. Budynek powinien stanowić konstrukcyjnie samodzielną całość, maksymalnie może być w nim wydzielone dwa lokale mieszkalne lub jeden mieszkalny i jeden użytkowy (powierzchnia nie większa niż 30% całości). W przypadku np. instalacji fotowoltaicznej czy kolektorów słonecznych, ulga przysługuje także przy montażu na garażu czy budynku gospodarczym (służącym budynkowi mieszkalnemu), jeśli nie ma technicznych możliwości zamontowania jej na dachu budynku jednorodzinnego.
Termomodernizacja jest przedsięwzięciem, które ma na celu zmniejszenie zapotrzebowania budynku na energię. W rozumieniu ustawy, w jej ramach mogą zostać wykonane:
- Ulepszenia, w wyniku których zmniejszy się zapotrzebowanie na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych np. wykonanie izolacji ścian zewnętrznych, wymiana stolarki okiennej,
- Całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne np. instalację fotowoltaiczną, pompę ciepła lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
- Ulepszenia, które zmniejszą straty energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, pod warunkiem, że budynki mieszkalne, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków, np. wymiana kotła w ocieplonym budynku.
- Przyłącza techniczne do scentralizowanego źródła ciepła, jak np. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury.
Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł na podatnika, niezależnie od liczby inwestycji i budynków, których jest właścicielem. Jeśli dwóch współwłaścicieli lub małżonków korzystających ze wspólnego opodatkowania dokona termomodernizacji w tym samym budynku, to każdy z nich może odliczyć całość poniesionych wydatków.
Poniesione wydatki muszą być udokumentowane fakturami VAT, które zostały wystawione przez podatników niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku. Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży który został określony na fakturze VAT lub jeśli nie ma daty sprzedaży, datę wystawienia faktury.
Odliczeniu nie podlegają środki zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie np. sfinansowane lub dofinansowane ze środków NFOŚiGW lub WSOŚiGW, a także te zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o ryczałcie lub uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych. Zwracane są natomiast wydatki, które w całości obciążają podatnika jak pożyczki czy kredyty.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki wypełniając PIT-36, PIT-36L, PIT-37 lub PIT-28. W sytuacji gdy kwota odliczenia nie miałaby pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, może on dokonać odliczeń w kolejnych latach, jednak nie dłużej niż przez 6 lat (licząc od końca roku dochodowego w którym poniesiono pierwszy wydatek).
