Przeliczanie gazu z metrów sześciennych (m³) na kilowatogodziny (kWh) i rozliczanie go przy użyciu współczynnika konwersji wynika z potrzeby dokładniejszego określenia wartości energetycznej gazu, a nie tylko jego objętości (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego). Gaz ziemny dostarczany do różnych krajów UE, w tym Polski, pochodzi z różnych źródeł i ma zróżnicowany skład chemiczny, co wpływa na jego kaloryczność, czyli ilość energii, jaką można z niego uzyskać.
W Polsce mamy dwa typy gazu – E i L*, które różnią się wartością energetyczną. Jeśli rozliczalibyśmy gaz wyłącznie na podstawie objętości (m³), nie uwzględnialibyśmy różnic w jego kaloryczności, co mogłoby prowadzić do niesprawiedliwych rozliczeń. Aby to skorygować, wprowadzono rozliczanie gazu w kWh, co oznacza, że klient płaci za energię, jaką rzeczywiście otrzymał po spaleniu gazu.
* Rodzaje gazu ziemnego w Polsce:
- E wysokometanowy (GZ-50) – Gaz zawierający około 97,8% metanu. Ciepło spalania minimum 31 MJ/m3 – dostarczany do tzw. sieci miejskiej i zasila gospodarstwa domowe czy przemysł.
- Ls zaazotowany (GZ-35) – Gaz zawierający około 71% metanu i 27% azotu. Ciepło spalania na poziomie minimum 24 MJ/m3 – dostarczany tylko na lokalny rynek, do miejsc znajdujących się w pobliżu ujęcia gazu.
- Lw zaazotowany (GZ-41.5) – Gaz zawierający około 79% metanu oraz 19,5% azotu. Wartość opałowa nie mniejsza niż 27 MJ/m3 – również dostarczany jest tylko lokalnie, do miejsc znajdujących się w pobliżu ujęcia gazu.
Zatem współczynnik konwersji jest kluczowy w procesie rozliczeniowym – pozwala przeliczyć objętość zużytego gazu na energię, którą można z niego uzyska oraz porównać koszty gazu z innymi wydatkami, takimi jak np. za prąd.
Jak odczytać współczynnik konwersji?
Współczynnik konwersji znajduje się w sekcji dotyczącej rozliczenia zużycia gazu na Twoim rachunku i zależy od składu gazu dostarczanego do Twojej instalacji oraz specjalnego przelicznika. Dla gospodarstw zużywających do 110 kWh jest to iloraz wartości ciepła spalania 1 m3 gazu ustalonej dla Okresu rozliczeniowego i liczby 3,6. Jeśli odbiorca dysponuje urządzeniami pomiarowymi, które określają wartość ciepła spalania, to właśnie na podstawie tych wskazań ustalana jest jego wartość. W przypadku pozostałych odbiorców, których zapotrzebowanie przekracza 110 [kWh/h], ciepło spalania określa się dla danego okresu rozliczeniowego.
W Polsce gaz ziemny (najczęściej typu GZ50) powinien zawierać ok. 97,8% metanu, który odpowiada za kaloryczność paliwa. Im wyższa wartość współczynnika konwersji, tym więcej energii można uzyskać z 1 m³ gazu, a więc mniejsze zużycie gazu w celu wygenerowania tej samej ilości energii.
Przeliczanie m3 na kWh – jak to zrobić?
kWh = ilość pobranego gazu [m3] x współczynnik konwersji
Przykład:
Załóżmy, że współczynnik konwersji na Twoim rachunku wynosi 10,5. Jeśli zużyjesz 100 m³ gazu, to faktycznie zużyjesz 100 × 10,5 = 1050 kWh energii.
Zrozumienie współczynnika konwersji może pomóc w ocenie jakości dostarczanego gazu oraz w lepszym monitorowaniu zużycia energii i planowaniu budżetu energetycznego. Jeśli współczynnik konwersji jest niski, może to oznaczać, że gaz ma niską kaloryczność, co może prowadzić do większego zużycia, aby uzyskać tę samą ilość energii.